Wicked duo penotti @ the Westcoast

DE CIRKEL IS ROND!!
Na 10 maanden in dit fantastische NO WORRIES land verbleven te hebben, kan ik wel zeggen dat ik elke uithoek van dit mega grote eiland wel gezien heb :D
Van oost (New South Wales) naar het zuidelijkste eiland (Tasmania), omhoog naar zuid (South Australia & Victoria) weer naar oost/noord (New South Wales & Queensland), via het midden (outback) naar het noorden (Northern Territory) en tot slot het westen (Western Australia) om weer bij het beginpunt (Sydney) te eindigen.

De afgelopen 3 weken in een Wicked camper met Malu aan de westkust rond gecrost.
Wat een afstanden en wat een verschil met de oostkust!!
18 augustus landde Malu op het vliegveld van Perth, haar verjaardag, dus met een tas vol kado's werd ze ontvangen (en zij had weer kado's voor mij mee uit Nederland gekregen, thanks daarvoor, super lief!! Vooral dat Fiji boekje is erg handig Vic :) !)
De eerste paar dagen in Perth gehangen. Wat een rot weer was het, met bakken kwam het naar beneden!!
We waren daarom ook erg blij dat we dinsdag dan eindelijk onze camper konden gaan halen :)
En WAT voor camper...de "Motley Crue" met aan de ene zijkant 2 doofdshoofden en aan de andere kant de Rolling Stones (althans dat dacht iedereen hihi).
Het was mijn beurt om als eerste deze bus onder handen te nemen, een schakelbak die af en toe een beetje tegen stribbelde maar we kwamen weg.
Boodschappen gedaan (voor een heel weeshuis, ja je weet maar nooit he ;)) en uiteindelijk na lang zoeken en omrijden (want wie koopt er dan ook een fatsoenlijke map van de omgeving......) aangekomen bij Yanchep national park.
We stonden op een camping en er stonden wel geteld 2 andere campers, lekker rustig haha.
Loetje was uiteraard onze kok (want ja, koken is nog steeds geen hobby van me geworden :p) en op 1 gaspitje en 1 pannetje nog een lekker Hollandse maaltijd in elkaar kunnen zeten.
Daarna de boel verbouwen zodat we konden slapen, wat een lol zeg, je had ons moeten zien staan!!
Maar de lol was snel over toen we s'nachts lagen te verkleumen van de kou. Hier moesten we iets aan gaan doen anders zagen de komende 3 weken er niet zo rooskleurig uit haha.
Na een bakje koffie en een bakje cornflakes wilden we wegrijden toen we de sleutel niet in het contact gekregen....de sleutel was verbogen.
Ok, de reserve sleutel proberen....precies hetzelfde :s !!!
De hulp van de Wicked campers gebeld en die zei dat we de sleutel bij moesten laten maken. Ja makkelijker gezegd dan gedaan!
Na lang wachten kon ik een lift krijgen van iemand van de camping naar de plaatselijke hardware store....helaas...ze konden de sleutel niet namaken!
Weer gebeld en bleek er nog een resereve sleutel onder de auto te hangen :s Komt ie nu mee :s
Een paar uur later konden we dan eindelijk vertrekken. Op weg naar Cervantes waar we de Pinnacles wilden zien.
Daar aangekomen kwam er een vreselijke storm voorbij en besloten om in een hostel te gaan.

De volgende morgen vroeg uit de veren en om de Pinnacles (limestones) te zien, mooi daar!!
Doorgereden naar Geraldton, een grote plaats(een x aantal kilometer verder) waar we onder andere dekbedden gekocht hebben.
Weer op zoek naar een camping en hier heerlijk geslapen!
We gaan elke avond vroeg naar bed (rond half 10) want ja, zo is het camping leven hier.
Om 9 uur in de morgen is de camper weer verbouwd, zijn we gedoucht, hebben we ontbeten en zijn we op weg naar de volgende bestemming; Kalbarri National Park.
Via een onverhade weg (zal de camper het overleven????), hobbelend en wel bij geweldige lookouts terecht gekomen. Een gorge (rivier) en een natuurlijke "window view" , erg mooi hier!!
Weer een camping opgezocht en de volgende morgen op weg naar Monkey Mia en Shark Bay (een rit van 400 kilometer).
Onderweg muziek luisteren, genieten van de verschillende landschappen, lekker beppen, tanken en wc stop bij een roadhouse en verder is het alleen maar rijden, rijden, rijden.
Veel roadtrains op de weg (vrachtwagens met maximaal 3 laadruimtes achter zich) en veel dode dieren (kangaroos!).
Het is wel erg relaxt rijden en om de zoveel kilometer swichen we van plek.
Als je een stuk aan het rijden bent en je kijkt ineens weer even op je kilometerteller ben je soms zo 50 kilometer verder zonder dat je daar erg in hebt.
Laat in de middag komen we aan in Shark Bay, camping zoeken, eten, douchen en ons bedje in.
S'ochtends staan we al om 7.30 in het bekende Monkey Mia waar de dolfijnen gevoerd worden.
Het is echt een overtrokken toeristische trekpleister en het is er daarom ook erg druk, jakkie!
De dolfijnen zijn wel heel indrukwekkend, wat komen ze dichtbij!!
Prachtig mooie beesten!
We besluiten om niet te wachten op de 2e voedertijd maar rijden door naar Carnarvorn aangezien de temperatuur aardig opstijgt in de loop van de dag!
Eenmaal aangekomen daar gaan we met een treintje over de "one mile jetty" heen, een steiger waar vroeger de (vissers)boten aankwamen en weer op zoek naar een camping.
De volgende dag een rustdag gehouden, lekker relaxt dus.

Alle troep weer ingeladen en op weg naar Coral Bay. Van mensen op de camping hadden we gehoord dat het heel mooi was daar en ze hadden niet gelogen!!
Wat een prachtig blauwe zee en parelwit strand (is dit een voorproefje op Fiji ;))
Het plaatsje zelf betstaat echt alleen maar uit 2 campings en een soort binnenhofje met wat winkeltjes, lache he!
Daar 2 dagen heerlijk vertoefd op het strand, gesnorkeld, gezwommen en uit eten geweest :D VAKANTIE of niet ;)
Onderweg van Carnarvorn naar Coral Bay nog gestopt bij de "Blowholes".
Het indrukwekkenste wat ik gezien heb aan de westkust!!
Moeilijk te beschrijven, kijk maar naar de foto's. Maar door een paar "holes" in het aardoppervlak wordt het water erin gezogen en met een ongelofelijke harde kracht weer omhoog geduwd, kick!
We hebben daar allebei echt een half uur staan kijken en niks gezegd. Alleen maar genieten van de geweldige natuur!!

Vanuit Coral Bay naar onze "hoogste" bestemming gereden; Exmouth.
Pfff wat een warmte daar. 2 dagen lang aan de rand van het zwembad gelegen op een erg leuke camping.
Aan de westkust zie je weinig backpackers/jonge lui. Het zijn hoofdzakelijk oudere Australiers die met hun sleurhut de wegen onveilig maken haha.
Nee echt heel erg gezellig! Onze camper stond tussen een broer en een zus met hun partners waar we de grootste lol mee hadden.
We kregen nog een bezoekje van een Emu.
In eerste instantie schoten Loetje en ik als een gek de camper in met de deur dicht haha maar ik wilde dat beest eigenlijk wel op de foto hebben.
Zo gezegd, zo gedaan (en de foto is er als bewijs).

Maandag morgen was het weer tijd om terug naar beneden te rijden. Onze beide buren vertrokken ook en toeterend en zwaaiend gedag gezegd, leuk :)
Terug naar de camping in Carnarvorn waar we ook alleen maar bij het zwembad gelegen hebben (ongeveer 27 graden hier).
Volgende dag weer naar Geraldton en hebben we de stad verkend. Naar het museum geweest, was erg intressant aangezien de Nederlanders hier een rijke geschiedenis hebben qua VOC schepen!
Naar een oorlogsmonument gereden op de top van de berg en s'avonds een bioscoopje gepikt; The Bourne Ultimatum.
Wat een shock was dat!
Thuis vind ik het relaxend om een filmpje te kijken maar door deze film stond ik meteen weer met beide benen in de hectiek van het "dagelijks leven".
Hmmz even achter mij laten nog hoor haha!!
Volgende morgen naar Jandaloop gereden (vlakbij Perth) waar we op zoek gingen naar de bodyboard winkel van Jackie.
Jackie ken ik via Vic en Jackie komt oorspronkelijk uit Nederland maar ze woont al 25 jaar in Aussie.
Gezellig s'avonds bij haar in huis zitten kletsen en gelachen dat we hebben!
Geslapen bij haar op de oprijlaan......zie je het al voor je hihi! Lache natuurlijk!
Besloten om de volgende dag toch maar richting het zuiden te gaan aangezien we nog tijd genoeg hebben.
Even snel een stop in het drukke Perth voor nieuwe rijtenwissers...want ja Perth...dus het kwam weer met bakken uit de hemel.
Fremantle bezocht en daar toch een didigerdoo gekocht....ik wilde eigenlijk niet mee doen aan die "gekte" maar ben er toch voor gezwicht haha!
Via Rockingham naar Bunberry waar veel wijnvelden zijn.
Het is een wereld van verschil of je van Perth omhoog rijdt (richting Exmouth) want dat is toch een soort outback idee of dat je naar het zuiden rijdt (Margaret River) waar het druk is qua verkeer en wijken!!
Besloten om een hotelletje te pakken aangezien het nog steeds met bakken uit de lucht komt en het echt stormt :s
De volgende dag was de regen over en naar Margaret River gereden waar het daar weer noodweer was.
Ons zelf nog 1 keer verwend door een (oud)vakantiehuisje te huren. Daar de kachel op 10 gezet, lekker gekookt, in onze spa gelegen!! en in onze pyjama op de bank film gekeken (Grease, lekker mee bleren!!).
Ons laatste punt dat we wilden zien was Augusta, waar 2 Oceanen elkaar ontmoeten.
Erg mooie omgeving daar en een walvis zien zwemmen (nou ja alleen zijn staart haha).
Daarna in 1 ruk terug gereden naar Perth want het weer was weer ok en op zoek naar onze laatste campingspot.
Volgende dag de camper weer geparkeerd op de oprijlaan bij Jackie. Nogmaals bedankt voor de gastvrijheid!!
Toen was het tijd om afscheid te nemen van onze WICKED camper :(
In het begin dat ding wat vervloekt maar we zijn ons toch wel aan dat wagentje gaan hechten haha.

In Perth nog even Kingspark bezocht en geshopt voor de nodige souvenirs!
Woensdag 12 september was het tijd om afscheid te nemen van Perth, dat ging snel want ik vind deze stad echt 10 keer niks!!!
Naar Sydney gevlogen en daar de laatste dagen vertoefd. Dingen regelen voor mijn vertrek uit Australie, shoppen, slenteren en internetten.
Zondag samen naar het vliegveld. Malu terug naar Nederland, Beccie naar Fiji :)
Nog een laatste maaltijd samen en het was tijd om afscheid te nemen.
Thanks mate voor de gezellige tijd en voor het slepen van souvenirs en te vele bagage hihi!

Al met al heeft het duo penotti team zich uitstekend vermaakt en vooral genoten van de prachtige natuur!

Mijn Australie avontuur zit er nu dus echt op.
Het geeft een raar gevoel als ik weer in de stad ben waar ik 10 maanden geleden begon, wat een tijd!
En wat heb ik allemaal een hoop mee gemaakt/gezien/gedaan!!
Ik kan wel zeggen dat ik mijn hart verloren heb aan dit NO WORRIES land, misschien tot ooit!!
Maar voor nu vind ik het mooi geweest!
Nu op naar Fiji voor de laatste 2 weken, daarna een stopover in Seoul, Zuid Korea waar ik ook erg naar uit kijk.
Tot die tijd zal ik genieten en denken aan jullie allemaal!!!

Voor de laatste keer uit Aussie
een dikke knuffel & kus
Beccie